Lieve Romanie, bij jou en in het door jou gecreëerde veld, voel ik mezelf thuis komen. Herkenning op vele lagen, zakken in de diepte, het ware zijn.
Ik voel je liefde en passie voor je ‘werk’ en ons mensen in alles.
Steeds voel ik de aanwezigheid van jou en jouw prachtige en krachtige ’team’ in het Veld en de ruimte.
In die veilige bedding kan mijn hart en wezen zich openen en overgeven aan wat er maar wil komen, van binnenuit en van buitenaf.
In de UMAÏ cirkel voelde ik mijn baarmoeder bewegen terwijl ik Navajo Wedding Basket voor mijn baarmoeder en hart mocht houden. De geur bracht de geur van het baringsproces van mijn zoon en de ervaringen daarvan terug en in beweging. In de nawerking voel ik dat ik daar nog iets mee mag.
Ook ontving ik (weer) de boodschap dat ik nog meer mijn ruimte in mag nemen. Deze keer niet in relatie tot anderen, maar binnen mijn eigen beperkende overtuigingen en patronen, ontstaan toen ik zelf nog in de baarmoeder was.
Zo mooi, hoe dit werkt, en vooral in hoe het zich ontvouwt in de nawerking.
Dank je wel Romanie!